Social Media
روند پذیرش بشردوستانه از ترکیه
آلمان از سال ۱۹۵۶ برنامه های پذیرش بشردوستانه (HAP) را اجرا می کند - در ابتدا در فواصل زمانی بسیار نامنظم، اما از دهه ۱۹۹۰ به طور منظم. شناخته شده ترین نمونه HAP سوریه است که بین سال های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۵ در مجموع ۲۰۰۰۰ شهروند سوری را قادر ساخت که مستقیماً از کشورهای همسایه سوریه و همچنین مصر و لیبی وارد آلمان شوند.
هدف از پذیرش به عنوان بخشی از HAP، ورود امن پناهندگان از مناطق حاد جنگی و بحرانی است. هدف این است که بتوان گروه های بزرگتری از پناهندگان را در سریع ترین زمان ممکن پذیرفت که بیشتر آنها متعلق به یک ملیت یا گروه خاص هستند. با این حال، این جایگزینی برای روش های معمول پناهندگی نیست، بلکه فقط یک مکمل در شرایط اضطراری حاد است. مبنای قانونی این امر به اساس ماده ۲۳ بند ۲ قانون اقامت است.
برنامه پذیرش بشردوستانه چگونه کار می کند؟
هیچ پروسه وجود ندارد که به طور کلی قابل اجرا باشد زیرا اینها همیشه اقدامات داوطلبانه هستند. دولت فدرال در طراحی برنامه های پذیرش انعطاف پذیر است. تا سال ۲۰۱۵، سه برنامه پذیرش بشردوستانه فدرال برای شهروندان سوریه و برنامه های مختلف پذیرش دولت فدرال وجود داشت.
UNHCR در پیش انتخاب افراد در اولین برنامه پذیرش بشردوستانه فدرال شرکت داشت.
در دومین و سومین برنامه پذیرش بشردوستانه فدرال، سوری های مقیم آلمان نیز توانستند برای بستگان خود درخواست دهند تا پذیرش شوند.
در برنامه‌های فدرال که منقضی شده‌اند، نه تنها معیارهای بشردوستانه در نظر گرفته شد، بلکه پیوندهای خانوادگی با آلمان و تمایل بستگان برای حمایت از هزینه‌های زندگی افرادی که وارد کشور می‌شوند (به اصطلاح اعلام تعهد). در حال حاضر، اقوام را فقط می توان از طریق برنامه های پذیرش دولتی از طریق اعلامیه های تعهد به آلمان آورد.
چه کسی انتخاب خواهد شد؟
گروه افراد مورد نظر در دستور پذیرش مربوطه تعیین می شود و هیچ معیار کلی برای ورود از طریق برنامه پذیرش بشردوستانه وجود ندارد. به محض تصمیم گیری در مورد کمپین پذیرش، مشخص می شود که چه گروه هایی از افراد واجد شرایط هستند و چه تعداد پناهنده از کدام کشور پذیرفته خواهند شد.
در برنامه‌های پذیرش قبلی، در درجه اول افرادی در نظر گرفته می‌شدند که بستگانشان در آلمان موافقت می‌کردند هزینه‌های زندگی افرادی که وارد کشور می‌شوند را بپردازند یا برای این کار حمایت کنند. علاوه بر این، معیارهای پذیرش زیر اعمال می شود که افراد باید حداقل یکی از آنها را داشته باشند:
ارتباطات به آلمان (پیوندهای خانوادگی، اقامت قبلی و غیره)
معیارهای بشردوستانه (کودکان آسیب پذیر با والدین، نیازهای پزشکی، زنان در موقعیت های مخاطره آمیز و غیره)
توانایی مشارکت در بازسازی پس از جنگ
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
برنامه فعلی پذیرش پناهندگان سوری از ترکیه
پیشینه برنامه پذیرش بشردوستانه برای پناهندگان سوری، قرارداد اتحادیه اروپا و ترکیه است که هدف اصلی آن توقف مهاجرت غیرقانونی از ترکیه به اتحادیه اروپا است. پذیرش از ترکیه مستقیماً با اخراج ها مرتبط است و دسترسی افراد به پناهندگی به اتحادیه اروپا حتی دشوارتر شده است.
کسانی که در ترکیه به دنبال حفاظت هستند و در اداره مهاجرت ترکیه DGMM ثبت نام کرده اند باید منتظر بمانند تا ببینند آیا برای این برنامه انتخاب شده اند یا خیر. شما نمی توانید مستقیماً برای پروسه پذیرش به BAMF یا UNHCR درخواست دهید. اداره مهاجرت ترکیه از لیست هایی برای معرفی افرادی به BAMF استفاده می کند که پس از یک فرآیند غربالگری بیشتر (با مشارکت کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل) برای پذیرش در آلمان انتخاب می شوند. بنابراین سازمان ها یا اقوام در آلمان فرصتی برای پیشنهاد افراد در ترکیه برای این برنامه ندارند. در موارد فردی موجه، علاوه بر سوری ها، افراد بدون تابعیتی که قبل از اقامت در ترکیه در سوریه زندگی می کردند نیز می توانند برای این برنامه انتخاب شوند.
مانند اسکان مجدد، معیارهای مختلفی می تواند بر انتخاب تأثیر بگذارد. از جمله این موارد، حفظ واحد خانواده، خانواده یا پیوندهای ارتقاء دهنده ادغام با آلمان، توانایی ادغام بر اساس مدارک تحصیلی، مهارت های زبانی، سن و وابستگی مذهبی و همچنین میزان نیاز به حمایت است.
افراد منتخب به صورت گروهی وارد آلمان می شوند و دو هفته اول پس از ورود خود را در یک مرکز پذیرش اولیه در فریدلند یا دوبرلوگ-کیرشهین می گذرانند تا در بین ایالت های فدرال مطابق Königsteiner Schlüssel توزیع شوند. در شهرداری های پذیرنده طبقم ماده ۲۳ بند ۲ قانون اقامت به مدت سه سال اجازه اقامت دریافت می کنند. با توجه به وضعیت اقامت، آنها حق شرکت در دوره ادغام را دارند، مجوز کار فوری دارند و می توانند طبق SGB II یا SGB XII مزایای دریافت کنند. برخلاف پناهندگان اسکان مجدد (ماده ۲۳ بند ۴ قانون اقامت)، آنها حق الحاق آسان تر خانواده را ندارند و در بیشتر موارد توسط مقامات مهاجرت درخواست می شود تا پاسپورت ملی ارائه دهند.
Useful Links: